2/27/11

පීතෲ මූලික...


අප අවට පරිසරයේ සිටින ඕනෑම පිරිස් ඒකකයකට තම පැවැතම රදා පවත්වා ගැනීමට මනා නායකත්වයක් තිබිය යුතුය යන්න වන්දේ ලක් මෑණී සමඟ එකතුවන ඔබට අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ. මිනිසා පමනක් නොව සතා
සිව්පාවා පවා මෙකී මූලධමයට යටත් වන අතර බුදු බනේ පවා මේ බව සදහන්ව ඇත.

අප පවුල යනුවෙන් හදුනා ගන්නේද මෙවැනිම පිරිස් ඒකකයකි.මෙම පවුල යන ඒකකයේ වුවද යහ පවැත්ම රදා පවතින්නේ පවුල මත බලගැන්වෙන මනා නායකත්වය මතය. අද වන්දේ ලක් මැණී ඔබ වෙත කියනුයේ මෙකී නායකතවය පවුලට දෙන පීතෲ මූලිකත්වය පිළිබඳවය.

වර්ථමානය වන විට ලෝකය පුරා පවතින ආර්ථික පසුබිම මත ඒ ඒ රට වල පවුල් ඒකකය උඩුයටිකුරු වී අති බව සත්‍යයකි. මෙකී විපර්යයාසයේ විශාලතම ගොදුර බවට පත්ව අත්තේ ඇමරිකානු හා යුරෝපා රටවල්ය. මෙය කොතෙක් දුරට මෙම රට වලට බලපාද යත්, එම රට වල නීතියෙන් විවාහ ගිවිසගෙන අති ඇතැම් පවුල්, පවුලක් වීමට ඇති මූලික අවශ්‍යතාවය වන විරුද්ධ ලිංගිකයන් දෙදෙනෙකු එකතුවීම යන අවශ්‍යතාවයවත් තෘප්ත නොකරයි. මෙලෙස බටහිර රටවල පවුල් ඒකකයට අති වී අති කළබැගෑනිය ඔබට මා තවදුරටත අමුතුවෙන් කිවයුතු නොවේ.

නමුත් පූරුවේ කල පිංවල ආනිසංසයෙන්, ආසියානුවෙකු වී ඉපඳුනු ආනුභාවයෙන්, ආසියාව පුරා තවමත් ස්ථාවරව විසිරී පැතිරී පවතින ආගමික පසුබිම හේතුවෙන්, ආසියානු පවුල් තවමත් බටහිර අංශහීනත්වයට පත් වූ පවුල් මෙන් පත් නොවී සවිමත්ව නැගීසිටී.

ආසියානු පවුල් ඒකකයේද බලතල බෙදී ගියේ අතීතයේ සිට පැවතුනු ආර්ථික පසුබිම මතය. ඒ අනුව පවුලේ ආර්ථිකය සවිමත් කළ පියාට පවුලේ ගෘහමූලිකත්වය හිමිවිය. ඒ අනුව පවුලේ තීරණ ගැනීම පිළිබදව විශාල බලයක් හා පවුලේ අනෙකුත් සාමාජිකයන්ගේ විශාල ගෞරවයක් ඔහුට හිමි වී තිබිණි.

මෙකී ගෞරවය පියා පිළිබදව ළමුන් හමුවේ ගොඩ නැඟූ, මුළු ආසියානු සමාජයේම ගෞරවයට, පූජනීයත්වයට, පත් වූ උතුම් චරිතයක් මෙම ඒකකයේ සිටී. ඒ වෙන කවුරුත් නොව, නම අසූ පමණින් ඕනෑම ගොරහැඬි අළුගෝසුවකුගේ පවා හිත උනු වන මිහිපිට ජීවමාන දේවතාවිය අම්මාය. අම්මා සෑම විටකම ළමුන් තුළ පියා පිළිබදව බයක්, ගෞරවයක් අතිකිරීමට වගබලාගනී. ඇය කිසිවිටකත් මෙකී පාර්ශව දෙකට සෘජුව වාද විවාද කිරීමට ඉඩ නොදේ. සෑම විටකම මැදිහත් කරුවකුව දෙපාර්ශවයේම සීමාව ආරක්ෂා කරමින් දෙපාර්ශවයේම ගෞරවය සුරකී. මේ අනුව ඇය නිරායාසයෙන්ම පාර්ශව දෙක අතර සන්නිවේදන මාධ්‍යය බවට වත් වේ. තවද ළමුන් තම ඉල්ලීම් පියා වෙත ගෙන යන්නේද මව හරහාය. තවද පියා ළමුන්ට සෘජුව ආදරය නොදැක්වූ අතර, තමා තුල ළමුන් කෙරෙහි ඇති ආදරය මව විසින් ළමුන් වෙත සන්නිවේදනය කරන බවද හොඳිනම දැන සිටියේය. මෙලෙස අතීතයේ සිට මව පියාගේ සංවේදීබව ළමුන් වෙත ගෙන යන සංවේනිදකයා බාවට වත්ව සිටියාය.

මෙසේ අනුන් කෙරේ ගෞරවයක් ඇති කිරවීමට උත්සාහ කරන ආදරණීය මවුතුමිය කෙරේ මුළු පවුල් ඒකකයේම ගෞරවය, පූජනීයත්වය, නිරායාසයෙන්ම ගොඩනැගේ. ළමුන්, තම සොඳුරු බිරිඳ සමඟ එකට එක කියනු දුටු විට, පියා ඔව්න්ව කෝටුමස් කරයි. එවිට සියළු දුක් විඳ දරාගන්නා ගන්නා මවු තුමිය මැද්දට පැන, කටකාර ළමුන්ව බේරා ගනී. මෙලෙස ආදරයෙන් හා ගෞරවයෙන් එකිනෙකා හා බැඳුනු පවුල් ක්‍රමයක් අතීතයේ සිට මේ දක්වා තිබී ඇත. මෙකී ක්‍රමය පීතෲ මූලික පවුල් ක්‍රමය කියා හදුන්වනු ලබයි.

නමුත් වර්ථමානය...
වර්ථමාන්යේ බලපවත්නා අර්ථික රටාව හාත්පසින්ම වෙනස් බව කවුරුත් දන්නා කරුණකි. මේ අනුව පීතෲ මූලිකත්වයට හේතු වූ කරුණ වන, පවුල ආර්ථිකය සවිබල ගන්වන කාර්යභාර්ය මවද සමසේ හෝ වැඩිපුර හිස දරයි.

????

ඉතින් අපේ ආදරණීය මවුවරුන් මෙතෙක් ඇයට හිමිවී තිබූ ගෞරවනීයත්වය, පූජනීයත්වය අමතක කර අයිතිවාසිකම් ඉල්ලනවාද ...?
ඉල්ලන්නේ කා හට හිමිව තිබෙන ගෞරවයද ...?
ඇයට මෙතෙක් හිමිව තිබූ ගෞරවය පූජනීයත්වය ඇයට සුදුසු නැද්ද ...?

මෙකී ප්‍රශ්න හමුවේ, පවුල් ක්‍රමය අති අසාර්ථක බටහිර රටවල්වල හැඳුනු කාන්තා විමුක්ති සංවිධාන එම ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරු සපයයි.
ඔවුන් අයිතිවාසිකම් ඉල්ලයි ...
ඉල්ලන්නේ පියාට හිමිව තිබූ ගෞරවය ...
මවට හිමිව තිබූ ගෞරවය අනුගාමිකයන්ට මතක් නොවීමට වග බලා ගනී ...

මෙකී සටන් පාට, ක්‍රම උපායන්, පෙරදැරි කොටගෙන කාන්තා විමුක්ති සංවිධාන, පවුලක පරම පරමාර්ථය වන පවුලක් වශයෙන් එකට සිටීම යන්න පවා අමතක කර වෙන්ව හෝ අයිතිවාසිකම් දිනා ගනීමට උත්සාහ කරයි. වෙන්වූ කල පවුලක් නැති බවත්, පවුලක් නැති කල විමුක්තියක් අනවශ්‍ය බවත් අමතක වේ. එපමණක්ද නොවේ , පවුලක් නැති කල තමා හට ගෞරවයක් පිරිනැමීමට කවුරුවත් නැතිබවත්, දිනාගත් අයිතිවාසිකම් බුක්තිවිදීමට පවුලක් නැති බවත් අමතක කර වෙන්වීමේ අයිතිය ඉල්ලාසිටී.

එකිනෙකා කෙරේ පීතෲ මූලික සමාජය තුල හිමිව තිබුනු ස්ථානයේ උස් මිටි කම් තිබුනේ නැත. එම ස්ථානය සෑම විටකම අනන්‍යය ස්ථානයක් විය. පියාට අති ගෞරවය ළමුන් හිත තුළ ඇති වූයේ, පියා විසින් ඔවුන්ව කෝටුමස් කළ දවසේය. මවට අති ගෞරවය ඔවුන් තුළ ඇති වූයේ මව විසින් පියාව වර්ණනා කළ දිනයේය. එයට උපයන මුදල ප්‍රමාණය වැදගත් වූයේ නැත.

2/18/11

රතනෙ මාමගෙ නහරයක් පුපුරල...


කාලෙකින් මූණ දැකපු ආසාවට අම්මගේ ඉහේ මල් පිපිලයි උන්නෙ. ඒ කාගෙවත් නෙවෙයි, රං පුතාගෙ. රං පුතා කොළඹ ඉඳං ගෙදර එන්නේ, කණ කැස්බෑව අත පත ගාල විය සිදුර හොයාගෙන, ඒකෙන් අහස බලන වංගියට.

රං පුතාගෙ අම්ම කාලෙකින් පිපුන තමාගෙ පුතාවත් හිසේ දරාගෙන, පුතාට පිරිත් නූලක් ගැට ගහන්න පංසල් යන ගමනුයි උන්නේ.

"ගමේ දැං මරණයකට වියදං කරන්න මරණාදාර සමිති දෙකක්..."
"ඉතිං හොඳයිනෙ"
"මොන හොඳක්ද,,ඔය ඉස්සරහින් එන රාජ මල්ලිත් දැං අනිත් පැත්තෙ."

එහෙම කියනකොට තමයි රං පුතාට, ගමට සමිති දෙකක් තිබුනට, දැං එක මරණයකට එන්නෙ ගමෙන් භාගයයි කියල තේරුණේ.

සමිති දෙකක් වුනාට මොකද, රාජ මාමා ලං වෙද්දි අම්මට පුතා ගෙදර ආව බව කියන්න කටයි ඔලුවයි දෙකමත් මදි වුනා..

"අක්කා... රතනෙ මාමා ටිකට් කපලා ගෙදර එවල."

රං පුතාට නෑ කමින් සීයා වන රතනෙ වුන්දා පහුගිය දවස් වල ඉස්පිරිතාලෙ වුන්නේ නහරයක් පුපුරලා. සනීප කරන්න අමාරු හින්දද කොහෙද, නහයටයි, කටටයි දෙකටම බට දාල ටිකට් කපල ගෙදර එවල.

රං පුතාට රතනෙ සීයගේ ගෙදර, දර පලන සද්දෙ දෙවටට ගොඩ වෙනකොටම ඇහෙන්න ගත්තා. රතනෙ සීයගෙ ලොකු දූ, කමල නැන්ද, රං පුතාගෙ අම්ම පාරෙ යනව දැකල පාරටම දුවගෙන ආවෙ

"විමල අක්කා..... තාත්ත අපිව දාල යන්න ලැහැස්ති...."

කියල වැලහිනියක් වගේ අඬාගෙන.

ගමෙන් භාගයක් වුනාට මොකද, හේං වල වැඩ ඉවර වෙලා හැන්දැවට ගෙදර ආව, ගමේ වැඩිහිටි පිරිමියෝ ටික, ගෙදර විතරක් නෙවෙයි, දෙවටත් පිරෙන්න එකතු වෙලා.

රං පුතා පහුවදා උදේම කොළඹ එන්න පිටත් වුනා. හැන්දෑ වෙද්දි මහ පාරෙ දුම් පිරිච්ච කාලගෝට්ටිය මැද්දෙන් බෝඩිමට යන පාර හොයාගත්ත රං පුතා, මං එනකං අපේ පෝරිසාදයෝ ටික, බරිය ගෙදර ඉදං එනව කියල බලාගෙන අති, ‍යැයි සිතින් සිතුවේය.

එකෙකුට එකෙක් වෙනස් කාලගෝලයෝ දහ දෙනෙක් රං පුතාගේ බෝඩිමේ ජීවත් වෙති. රං පුතා බෝඩිමට ගොඩ වෙනකොට, එකෙක් එලියට දමා අනෙකුන් දොර වසා ගෙන කෑගසයි. එලියේ ඉන්න එකා භාගෙට සිංහල යොදාගෙන සුද්ද සිංහලෙන් දොර ඇරගැනීමට කෑගසමින් බෝඩිම වටේ දුවයි.

එතකොටම හතර වටේටම බැමි බැඳල තියෙන බෝඩිමේ පිටිපස්සෙ බැම්මෙන්, බෝඩිමේ ජීවත් වුනු අවුරුදු තුනටම, දෙවතාවකට වැඩිය දැක නැති මූනත් තහඩුව, රං පුතාගෙ බෝඩිමට එබුනා.

"ළමයි... අපේ ගෙදර පහුගිය දවස් වල මළගෙදරක්... අද බණ... අදට විතරක් පොඩ්ඩක් කෑනොගහ ඉන්නවද......"

එලියට වෙලා ජාතිය අමතමින් හිටිය කදිර,

"සොරි අන්කල්.... අල්ලපු ගෙදර හිටියට අපි ඒ බව දන්නෙවත් නෑනෙ...."

කියල කියනකොට,
"රතනෙ සීය තවම මැරිලවත් නෑ... ?" කියා රං පුතාට ඉබේටම කියවුනි......






සමිද මම නුඹේ ගුණ ගය ගයා                   හිනහුනා සෙනේබර නුඹෙ නුවන් මා දිහා              යොමු උණා ඔබේ රුව ද...