"නැගපිය"
"නැගපිය බල්ලෝ"
උඩු දත් ඇන්දෙන් දණහිස හපමින් හිටි ගැටයා ලොරියේ රෝදය මුල වකගැසීගෙන හති දමයි. දෙවන ගෝරණාඩුවෙන් පසු, මුහුණ නොවුස්සා, ඇස් පමණක් හරවා ඇහිබැමට යටින් උඩ බැලීය. තම හිස අසලටම පාත්වී ඇති නපුරාට, ඝණට වැඩී, දෙකොනෙන් ඉහලට කරකැවී ඇති, උඩු රැවුලකි. ගැටයා ඇසිල්ලකින් පෙරළා බිම බැලීමට මත්තෙන් තම උඩු ඇසිපිල්ලම් අග දිලිහෙන කඳුළු බිඳු දැකගත්තේය.
මිට මොලාවාගත් දෙඅතින් දෙකම්බුල් වහගත්තේ, තත්පර කිහිපයක නිහැඩියාවෙන් පසු රැවුලා තම කම්බුල් පලන බව ඉවෙන් මෙන් හැගුණු හෙයිණි. තවදුරටත් බිම ඇණ නොයිද ගැටයා යකඩ රිම් එකේ ඇතිල්ලෙමින් නැගී සිටියේය. රැවුලා තවමත් බිම හිදගෙන තමා දෙස පුපුරමින් බලාසිටී. පැණ යන්නට ඔනෑ තරම් ඉඩ ඇත.
ලොරිය නවතා, පොල් වත්ත මැද්දෙන් පසුපස පන්නා, කුදලාගෙන අවුත් ලොරියේ එක් රෝදයක් පාමුළ මොහොතකට පෙර පතබෑවා පමණකි. නැවතත් පැන දිවයන්නට සිතීමත් මෝඩකමකි. ලොරියට නඟින ලෙස රැවුලා අණකළ කාරිය පිළිබදවද ගැටයාගේ හිතේ කොණක කුකුසකි. රැවුලා නැගීසිටීමට මත්තෙන් ගැටයා ලොරියේ පඩිය නැග්ගේය.
පුපුරමින් සිටි රැවුලාගේ මුවගට මඳ සිනහවක් නැඟෙනු ගැටයා නොදුටුවේය. විමසිල්ලෙන් බලන්නකුට හැර රැවුලා මඳ සිනහවක් පෑම හඳුනාගැනීමට කෙසේවත් අනෙකෙකුට නොහැක්කේය.
බෙන්ස් ලොරියේ ඉදිරි වීදුරුව මැඳින්, දෙකට බෙදා තිබුණි. රැවුලා නැඟීසිට වරක් දකුණු උරයට ඉහළින් පොල් වත්ත දෙස හැරී නැවත වම් උරය දෙසට හැරී රියදුරු අසුනට ගමන් අරඹනු ගැටයා වීදුරුවෙන් බලා හිඳී. බොනට් එකට ඉහලින් රැවුලාගේ මනාව වම් පසට පීරූ කොණ්ඩයේ සෑදී ඇති රැල්ල ගැටයා දුටුවේය. රැවුලා ලොරියට ගොඩවුණු ඇසිල්ලෙන්ම බරාස්, බරාස්, බරාස් ගා, මෙතෙක් වේලා ගැහෙමින් සිටි බෙන්ස් ලොරිය රේස් කළේය. තැතිගෙන සිටින්නකුට මේ රේස් කිරිල්ලනම් තිගැස්මට හේතුවක්මය.
බියට පත්ව සිටි ගැටයා දෙස නොලැබූ රැවුලා,
"යමං"
යනුවෙන් බැරෑරුම්ව කියා, ලොරිය ඉදිරියට යන්නට ඉඩ හැරියේය. ඉන්පසුව එළබුණු විණාඩි කිහිපයේ ලොරි එන්ජිම හැර කිසිවක් මීක් ගෑවේ නැත. ගැටයා එක එල්ලේ වීදුරුවෙන් ඉදිරිය බලා සිටියද, රැවුලගේ හිසනම් විටෙක ඉදිරියද, තව විටෙක රියදුරු දොරෙන් එලියද, එසැනින්ම උස පොල් ගස් මුඳුනේ ඇති පොල් ගෙඩි දෙසද, ඉඳ හිට ගැටයා දෙසද කැරකුණි.
"තෝ මොකද බල්ලො මං දැකළ දිව්වෙ"
රැවුලා නිහැඬියාව බින්දේ ගැටයා නොසිතූ වෙලාවකය. එනමුත් ගැටයා මෙවර තිගැස්සුනේ නැත. උත්තතරයක් දීමටද උනන්දුවක් දැක්වූයේ නැත. ගැටයා නිසොල්මනේ ඉදිරියම බලා සිටියේ, ඔහු අහක බැලුවහොත් ලොරිය දෙපසැති කාණුවකට රොක්වී යතැයි ඇති බියට යැයි, ඔහු දෙස බලන කිසිවකුට හිතේ.
රැවුලා ලොරිය පදවන ආකාරය පිළිවලය. දෙයතින්ම සුක්කානමේ ඉහලම කොටසින් අල්ලා සිටින ආකාරයට ඔහුගේ දෙයත්ම ඇත්තේ නිතරම දිග ඇරීගෙනය. වංගුවක් ගැනීමට වූ විටෙක, දෙයත්ම වංගුව දෙසට කරකවණුයේ කතක් කුරහං ගල අඹරවන ආකාරයටමය.පොල් වත්ත මැඳින් ඇති පාරේ වැඩිපුරම නැත්තේ වංගුය. ජියර් මාරු කරනුයේ කලාතුරකිණි. එහෙයින් රැවුලාගේ වම් කකුල සැමවිටම පාහේ තබා සිටීමට කෙටි කොට කැබැල්ලක් ඔහු අසලින්ම ඇත.
ගැටයාගේ කොණ්ඩය බොකුටුය. දෙතුන් අවුරුද්දක් නොකැපුවා සේ කොණ්ඩය බූස්සේට වැවී ඇත්තේ කළු ගලක් සේය. හරහට ඉරි ඇති, බොර පැහැ සරමක් ඇඳ සිටියද, නිරාවර්ණය වූ උඩු කයකි. යකඩ රිම් එකේ ඇතිල්ලුනු ආකාරයට පිට සීරී ඇති බවනම් නොවනුමානය. මොහුනම ගෙදරින් දඹරව පැමිණියෙකැයි, ඉහනිකට පැහී ඇති රැවුලාට සිතීමටනම් අපහසු නැත. මෙවැන්නෙක් ලොරියේ දමාගෙන යාමට රැවුලාට ඇති උවමනාවනම් තවමත් කුකුසකි.
ලොරිය සෙමෙන් ඉදිරියට ඇදෙයි. පොල් වත්ත මැදින් ඇති අඩි පාරකින් ඇවිද අවුත් බොරළු පාරට ගොඩවන කතුන් කීපයකි. බාල වයසැති කෙටි සරම් කොට ඇඳි ළමුන් දෙදෙනකුද ඒ අතර වෙති. ඔවුන් අර එක් කතකගේ පොඩි එවුන් බව කීමට අපහසු නැත. ඈත සිටම ලොරිය එනු දැන නොසිටියා විය නොහැක. පොල් වත්ත දෙවනත් කරන බෙන්ස් එන්ජිමේ හඬ සැවොම හොදින් දනිති. ලොරිය ලං වත්ම කතුන් රියදුරාට යටහත් බවක් පෙන්වීය. පොඩිවුන් දෙදෙන පස්සා කසමින්, ඇඹරෙමින් සිටියද, ලොරිය ඔවුන් පසුකර ගිය විගස, ලොරිය පිටුපස දුවන්නට පටන් ගත්තෝය.
ගැටයා ප්‍රථම වරට හිස හරවා බැලීය. කතුන් රැළ පසුවත්ම, ගැටය ඒ අතර සිටි රත් පැහැ පොත්තක් හිමි කතක් දෙස වැඩිපුර බලනු රැවුලා දුටුවේය. ගැටයා ඒ බවක් නොදන්නවා වුවද විගසින් ඇස් අහකට ගෙන පොඩිවුන් දෙස බලන්නට පටන් ගත්තේය. දොරෙන් එළියටද එබී උන් දෙස බලා නැවත හැරී වාඩිවීය.
ඉදිරි වීදුරුවේ ඉහළින් "සාමෙල්" යනුවෙන් පිංතාරුකර ඇත. ඇතුළත සිට බළන කල එය කියවීම් අකුරු දන්නකුට අපහසු නොවේ. අනෙකේ "බුදු සරණයි" යනුවෙන් පිංතාරුකර ඇත.
"ඕකුං ඉස්සර මං එනකොට දුවනවා"
"තෝ වගේමයි"
එය ඇසූ ගැටයාට, ඒ කතුණුත් වත්තේ පොල් හොරකන් කළ අයයැයි තේරුම් ගැනීමට අපහාසු නොවීය.
ගෙදරින් පැනවුත් පසුගිය දින දෙක තුනේම හොරෙන් පොල්ගෙඩි බා, කෑ බව සාමෙල් දන්නේදැයි සිහියට එන විට ගැටයාට හීන්දාඩිය දාන්නට විය. වැඩි වෙලාවක් යන්නට මත්තෙන් සාමෙල් නැවත හඬ අවදි කළේය.
"මේ මුලු ගමේම උං හොර පොල් කෑවත්, මට මේ වත්තෙ පොල් මදි නෑ බං"
"මං දැං ඕකුංගෙ පස්සෙ පන්නන්නෙ නෑ."
ගැටයාට සාමෙල්ගේ ඒ වචන ටිකනම් සහනයක්ම විය. සෑම විටම සුදු කමිසයක් බැනියමක් රහිතව අඳින සාමෙල්, ඉරි සරමකට එය යට කර, බඩ මැඳින් පටියක් බඳී. ගමේ අනෙකුන්ගෙන් වෙනස් මොහු අහල ගං හතේම උන් දන්නේ සාමෙල් මුදලාලි යනුවෙනි.
දැං දැං ගැටයා දෙපස බලමින් යාමට පටන්ගෙනය. ඉඳ හිට සාමෙල් මුදලාලි දෙසද බලයි. වැඩි වෙලාවක් ඔහු දෙස බලා නොහිදිනුයේ, සාමෙල් මුදලාලි පෙරළා තමා දෙස නොබැලුවද, තාමා ඔහු දෙස බලනා බැවු සාමෙල් මුදලාලි දන්නා බව ගැටයාට හැඟුනු නිසාය. තාමා ලොරියේ දමාගත් කාරණය මුදලාලිගෙන් ඇසීමට සිත දුන්නද, එය වචන කිරීමට දිව ඉඩ දුන්නේ නැත.
"තෝ කැමති කළු ගෑණුන්ටද ? රතු එවුන්ටද ?"
"කවරෙ හාරනේක නවත්තපිය බල්ලො"
සාමෙල් මුදලාලිට නැවත කේන්ති ගිය සෙයකි. එසැනින් පුටු කවරය හාරමින් හිටි ගැටයාගේ දඹරගිල්ල එළියට ගත්තේය. සාමෙල් මුදලාලි එය කියූ විගස එළියේ ඇති පොල් ගෙඩි විපරම් කළ ආකාරයට, එය එතරම් දුර දිග යන කේන්තියක් නොවන බව හැඟුනි.
ලොරිය ගමනාන්තයකට එළඹුනු සෙයකි. කෙළින්ම දිවෙන බොරළු පාර කෙරවළ වලව්වක හැඩ හුරුකම් ඇති ගෙයක් පොඩිවට පෙනේ. වලව්වට මත්තෙන්, පොල් වත්ත මැද්දෙන් ගලා බසින දොල පාරක්, බොරළු පාරද හරහා යයි. පාරේ මට්ටමට ඉහළින් ඇති පාලමක් ඒ හරහා යන්නට දමා ඇත. පාලම ලං වත්ම ලොරියේ වේගය මදක් වැඩි වූයේ, තරමක කංඩිය නැගීමටය. කංඩිය නැගි විගස සාමෙල් මුදලාලිගේ කකුල් දෙකම එකවර පහලට තද කරණු ගැටයා දුටුවේය. එසැනින්ම මුදලාලිගේ එක අතක් ජියර් පොල්ලට ගිය අතර, ජියරය ක්ෂණයෙන් මාරු කරණු ගැටයා බලා සිටියේය. මෙතරම් වෙලා "බර බර බර බර" ගාමින් සිටි එන්ජිම එක වර නැවතුනු ගානට නිශ්ශබ්ද වී, මුදලාලිගේ වම් කකුල නැවත උඩට එත්ම බරාස් ගා හඬ අවදි කරේය. නොදැනීම පාලම මුදුනට බෙන්ස් ලොරිය සැපත්වී ඇත. තත්පර කීපයකින් සිදුවූ මේ සිදුවීම බලාසිටි ගැටයාට මුල් වරට බෙන්ස් ලොරිය පැදවීමට ආසාවක් ඒම අරුමයක් නොවේ.
ලොරිය නිශ්ශබ්ද වූ මොහොතේ ලොරියේ පිටුපස දාමා තිබූ පොල් ගෙඩි කීපයක්, පිටුපසටම රොක්වී යනු ඇසුනි. එවා එකවර විත් "ඩොග්" ගා ලොරියේ ඉදිරි අසුන පිටුපස බිත්තියේ වදින විට ගැටයා නැවත පියවි සිහියට පැමිණියේය.
වලව්වෙන් එළියට පනින් ගැටිස්සියන් දෙදෙනෙකි. පාලම උඩදී නැඟූ "බරාස්" ශබ්දය හොඳින් දන්නා සෙයකි. ගැටයාගේ වයසට දෙදෙනාම ආසන්න වශයෙන් සමාන විය හැක. සාමෙල් මුදලාලිගේ දෙදූවරුන් වන මොවුන්ගෙන් එකකු කළුය. අනෙක් ගැටිස්සීනම් රතුය. වලව්වේ මිදුලට ආ බෙන්ස් ලොරිය මිදුලේ කොණකැති දෙල් ගහ අසල නතර විය.
"තෝ මෙහෙ නැවතියං. බොගෙ නම මොකද්ද ?"
"බංඩ"
ඒ බංඩාගේ පළමු වචනයයි. එන්ජිම නැවතූ සාමෙල් මුදලාලි ලොරියෙන් බැස්සේ පිටුපසටය.
"තෝ අද ඉදං ඇඩ්ඩිං"
එසේ කී සාමෙල් මුදලාලි ලොරියෙන් ඉවතට හැරී තමා දෙසට උඩ පනිමින් එන දෙදූවරු දෙස බාලා, එසැනින් ආපසු හැරී,
"ඇඩ්ඩිං, මට මාම කියපිය"
කීවේය.
